تجربه‌ی آن صبحِ خیلی شیرین !!

 اَرده‌شیره یک خوراکی محبوبِ دلها است که مواد اولیه‌ی آن از دانه‌های کنجد و میوه‌هایی مانند انگور ، خرما ، توت و غیره تهیه می‌گردد . اَرده‌شیره خوشمزه است ! و همیشه در این ترکیبِ دوست‌داشتنی ، نمی‌دونم چرا اَرده زودتر از شیره به اتمام می‌رسد و شما معمولاً در آخر قصه همیشه یک نصفه شیشه شیره در یخچال دارید درحالی که ظرفِ اَرده خالی و مأیوس کننده است .
اونروز من با همین معضل مواجه شدم و درحالی که قید اَرده‌شیره رو زده بودم نا امیدانه یخچال را کاویدم تا به ناگاه چشمم به ظرفی خورد که موادِ حاویِ آن بسیار به اَرده شباهت داشت بجز اینکه این یکی حالت جامد داشت نه مایع ! اما مطمئنم از دیگر جهات شباهت‌های بسیاری به اَرده داشت ، پس من فریب خوردم ؛ و خوشحال یک قاشق از آن برداشته با مقداری شیره مخلوط کردم . غافل از اینکه آن ماده‌ی فریبنده درواقع نه اَرده ، که شیره‌ی توت است و من در اقدامی نابخردانه ، بدونِ چشیدنِ آزمایشیِ موقعیت ، دو نوع شیره‌ی مختلف : شیره‌ی خرما و شیره‌ی توت را با هم مخلوط کرده بودم ! لازم به گفتن نیست که آن ترکیب ، چنان شیرین شده بود که حتی برای یکی مثلِ من که به شیرینی علاقه‌ی وافر دارد ، زیاده از حد بود . آن اصطلاحِ معروف "دلِ آدم را می‌زند !" قشنگ ترجمه‌ی این موقعیت شیرین بود .
خودِ شیره‌ی توت یک واحدِش اندازه‌ی سه واحد شیره‌ی خرما شیرینی دارد ، طبق برآوردهای من ! پس ترکیب این دو واقعاً نتیجه‌ی وحشتناکی به بار آورد .